Zagadnienie: Kondygnacje i obiekty korzystające z kondygnacji
Model, w którym skonfigurowano kondygnacje, imituje konstrukcje rzeczywiste. Zob. Opracowanie konstrukcji budynku przy użyciu kondygnacji. Aby efektywnie korzystać z warstw i kondygnacji podczas tworzenia modelu, konieczna jest wiedza o tym, jak style ścian i płyt współdziałają z warstwami i kondygnacjami.
W tym zagadnieniu termin „ograniczenie” odnosi się do górnych i dolnych krawędzi płyt oraz ścian, jak również do wysokości ścian. Chociaż koncentrujemy się na ścianach i płytach, inne obiekty też mogą pełnić funkcję obiektów granicznych.
Istnieją trzy różne sposoby definiowania ścian i płyty w modelu Vectorworks.
Brak zdefiniowanego stylu
W przypadku prostego rysunku lub wstępnej koncepcji, wystarczy otworzyć nowy dokument i rozpocząć rysowanie, używając ścian i płyt pozbawionych stylu. Ściana bez stylu posiada domyślną wysokość i grubość. Płyta bez stylu ma domyślną grubość i może być wzdłuż krawędzi powiązana z otaczającymi ją ścianami. Wysokość i grubość ścian oraz płyt można zmieniać w palecie Info. W przypadku ścian modyfikacja tych parametrów jest również możliwa bezpośrednio na rysunku (zob. Przekształcanie obiektów).
Powiązanie z warstwą
Ta metoda wykorzystuje wyniesienie warstwy projektowej do ograniczenia zarówno ścian bez stylu, jak i ścian z przypisanym stylem. W przypadku płyt rzędna odniesienia może być również zdefiniowana przy użyciu warstwy. Natomiast do ograniczenia krawędzi płyt służą otaczające ściany.
Każda warstwa projektowa posiada własne wartości dla parametrów: Wyniesienie warstwy oraz Wysokość ścian warstwy (zob. Właściwości warstw projektowych). Te wartości mogą być stosowane do ścian i płyt w tej warstwie (wraz z opcjonalnym Odsunięciem górnym i dolnym).
Ściany oraz płyty, które nie posiadają stylu, będą ograniczone przy użyciu warstwy, a ich edycja odbywa się w palecie Info. W przypadku ścian i płyt, którym nadano styl, ich powiązanie z wyniesieniem warstwy definiuje się podczas edycji zasobów w zakładce „Opcje wstawienia” w oknach „Edytuj styl ściany” lub „Edytuj styl płyty”. Jeżeli styl ściany uwzględnia komponenty, dla górnej i dolnej krawędzi komponentu zaznacz opcję Względem ściany. Komponentom możesz również przypisać odsunięcie górne i dolne.
Każda zmiana wyniesienia warstwy lub wysokości ściany spowoduje, że wszystkie ściany i płyty zdefiniowane przy użyciu tych wartości, również zostaną zmienione. Jeśli chcesz nadpisać wysokość wystąpienia obiektu, czyli zmienić wysokość pojedynczej ściany, użyj parametru Wysokość w palecie Info lub narzędzia Przekształć obiekt. Aby modyfikować wysokość ściany z nadanym stylem, należy raczej edytować parametr Wysokość, a nie zmieniać typ ograniczenia. W przypadku komponentów parametry ograniczenia oraz odsunięcia są edytowalne po kliknięciu przycisku Komponenty w palecie Info.
Powiązanie z rzędną kondygnacji
Dzięki tej metodzie rzędna kondygnacji definiuje nie tylko ściany, ale również komponenty ścian. Każdemu komponentowi jest przypisana rzędna, która określa jego wysokość. Jakakolwiek zmiana wyniesienia kondygnacji spowoduje automatyczną zmianę wyniesienia zarówno rzędnych kondygnacji i warstw projektowych, jak i ograniczonych nimi obiektów. W efekcie wpłynie ona również na wyniesienie innych kondygnacji w modelu.
Stosowanie stylów ścian Aby uprościć ten złożony proces definiowania, użyj stylu ściany lub płyty; zob. Stosowanie stylów płyt i
Dla ścian: w zakładce Opcje wstawienie w oknie „Edytuj styl ściany” powiąż ograniczenia górne i dolne z kondygnacją.
Dla płyt: w zakładce Opcje wstawienie w oknie „Edytuj styl płyty” powiąż rzędną odniesienia z kondygnacją.
W palecie Info sekcja dotycząca ograniczenia górnego i dolnego dla zaznaczonej ściany przypomina ustawienia w zakładce Opcje wstawienia. Jednak w przypadku ścian posiadających komponenty, zmiana wysokości lub ograniczeń w palecie Info ma zastosowanie tylko, gdy dla dolnej i górna krawędź komponentów wybrano opcję Względem ściany w oknie „Ustawienia komponentów ściany”.
Zmiany wprowadzone w ustawieniach ograniczeń dla stylu ściany lub płyty mają zastosowanie jedynie do nowych wystąpień obiektów z tym stylem, chyba że zaznaczysz opcję Zastąp wysokości w oknie dialogowym „Zastąp styl ściany/płyty”.
Każdy rysunek zawiera Domyślne rzędne kondygnacji, które są dostępne podczas tworzenia nowej kondygnacji. Style ścian i płyt, które są dostępne w Próbniku zasobów, posiadają te same rzędne kondygnacji, zdefiniowane wcześniej w stylu. Dzięki temu znacznie łatwiej jest zdefiniować model przy użyciu kondygnacji i domyślnych rzędnych kondygnacji dla górnego i dolne ograniczenie ściany.
Tworząc nową kondygnację, umieść znacznik wyboru (fajkę) obok rzędnej, która ma być uwzględniona w tej kondygnacji (zob. Tworzenie kondygnacji i zarządzanie nimi). Oczywiście można też tworzyć nowe rzędne kondygnacji oraz dostosowywać wyniesienie istniejących rzędnych. Przykładowo gdy dodasz rzędną „Cegła elewacyjna”, jej Wyniesienie może wymagać użycia wartości ujemnej, np. -150 mm.
Górną i dolną krawędź ściany zdefiniujemy przy użyciu kondygnacji. Podobnie możemy postąpić z każdym komponentem ściany, jeśli ścianie nadano styl. Dzięki temu utworzymy model, który odpowiada rzeczywistym warunkom budowlanym. Przykładowo możesz spód zewnętrznego komponentu ściany wydłużyć tak, by sięgał rzędnej Cegła elewacyjna poniżej spodu płyty, podczas gdy komponenty wewnętrzne wyznaczyć na poziomie płyty. W przypadku półpiętra lub układu „Split-level”, ściany można zdefiniować przy użyciu rzędnej „Płyta - spód” wraz z wartościami dla Odsunięcia górnego i dolnego.
Aby prawidłowo zdefiniować złączenie ścian i płyt, przeanalizuj interakcje między komponentami ścian i komponentami płyt. Sprawdź więc powiązanie wszystkich rzędnych kondygnacji z komponentami oraz relacje między krawędziami płyty a komponentami ściany. Zdefiniowanie komponentu głównego ściany jest istotne, gdy krawędź płyty jest powiązana z częścią tego komponentu.
