Zagadnienie: Mapowanie danych i karta danych

Menedżer danych służy do definiowania, które pola danych są skojarzone z obiektami i w jaki sposób dane są wyświetlane w zakładce Dane w palecie Info.

W oknie menedżera użyto następujących terminów:

Zestaw danych: To jest zbiór pól danych, które można przypisać do obiektu. Należą do nich zarówno standardowe parametry Vectorworks, jak i pola IFC lub pola niestandardowe będące częścią rekordu. Użytkownik może również samodzielnie zdefiniować formułę pola na bazie zawartości innych pól w zestawie danych. Zestawy danych mogą być automatycznie skojarzone z obiektami na podstawie typu obiektu lub klasy obiektu.

Karta danych: To jest grupa pól, wyświetlanych w zakładce Dane w palecie Info. Użyj ich, aby dodać dane do obiektu. Pola są pobierane z zestawów danych powiązanych z obiektem. Na ich bazie można tworzyć niestandardowe etykiety. W zależności od celów utwórz więcej kart danych. Poza tym istnieje kilka predefiniowanych kart, dostępnych dla obiektów parametrycznych.

Mapowanie danych: Jest proces, który opiera się na zestawach i kartach danych, wprowadzanych dla określonego typu obiektu w pliku Vectorworks.

Mapowanie danych oraz karty danych dotyczą następujących typów obiektów:

Wtyczki wbudowane (domyślne wtyczki Vectorworks)

Wtyczki zewnętrzne

Definicje symboli hybrydowych oraz symboli 3D

Każdy obiekt, któremu nadano klasę

Przykładowo, aby zmaksymalizować wydajność, menedżer do spraw BIM może utworzyć mapowania dla wszystkich popularnych obiektów architektonicznych, takich jak ściany, drzwi i okna. Podczas wstępnej fazy projektowania mniej doświadczeni pracownicy mogą następnie użyć „podstawowych” kart danych do wprowadzania danych, takich jak wysokość, szerokość i styl. Dzięki temu nie będą tracić czasu na przeszukiwanie interfejsu, co zmniejszy liczbę błędów. Następnie bardziej doświadczeni użytkownicy programu użyją innych kart danych, aby wprowadzić szczegóły, specyfikacje czy klasyfikacje.

Mapowanie danych IFC

W projekcie BIM możesz sprawdzić, czy konkretne obiekty lub definicje symboli zostaną wyeksportowane do formatu IFC. Jeszcze przed eksportem możesz także sprawdzić zestawy właściwości przypisane do określonych obiektów. Tym sposobem filtrowanie może odbywać się na poziomie obiektu lub zestawu właściwości. Dodatkowo zewnętrzne dane przypisane do obiektów mogą przed eksportem wymagać mapowania IFC, czyli przyporządkowania do nich ich odpowiedników IFC. W tym samym dokumencie można zdefiniować, zapisać i przywrócić różne profile ustawień mapowania. Użytkownik może określić, czy zaznaczone obiekty IFC mają korzystać z mapowania czy nie.

Poniżej przedstawiamy kilka przykładów, które wymagają mapowania danych IFC.

Chcesz dodać dane do domyślnego przypisania IFC obiektu.

Dzięki mapowaniu danych, oprócz domyślnych danych IFC możesz dołączać do obiektów także zestawy właściwości i danych. Wiele obiektów Vectorworks zawiera dane zdefiniowane przez użytkownika, które nie wchodzą w skład domyślnych danych IFC. Załóżmy, że dane takie jak np. typ drzwi i izolacyjność akustyczna będą danymi niestandardowymi, dodanymi do obiektu samodzielnie przez użytkownika. Do tych parametrów można przyporządkować odpowiadające im wartości parametrów IFC.

Chcesz przekształcić dane z rekordu niestandardowego w zestaw właściwości IFC.

W Vectorworks dane niestandardowe dołącza się do obiektów, takich jak obiekty standardowe, obiekty parametryczne i wymodelowane obiekty niestandardowe, przy użyciu rekordów. Parametry zawarte w rekordzie niestandardowym można poddać mapowaniu, przyporządkowując im prawidłowy, korespondujący z nim zestaw właściwości IFC. W ten sposób przy użyciu rekordu można dołączyć do obiektu lokalne kodowanie lub schemat specyfikacji. Parametry tych rekordów można przyporządkować do wstępnie zdefiniowanych zestawów danych według klasyfikacji IFC, aby mieć pewność, że zostaną one uwzględnione w eksporcie podczas wymiany modelu IFC.

Chcesz dołączyć domyślne przypisanie IFC i zestawy właściwości do wymodelowanych obiektów niestandardowych lub symboli.

Przypisania IFC i zestawy właściwości można zdefiniować dla wszystkich obiektów niestandardowych. Dzięki temu za każdym razem, gdy taki obiekt zostanie wstawiony do pliku, otrzyma odpowiednie dane IFC.