Design SuiteAutomatyczna numeracja wskaźników osi

Narzędzie Oś konstrukcyjna automatycznie przypisuje kolejne numery do kolejno wstawianych osi konstrukcyjnych. W automatycznej numeracji w sekwencji alfanumerycznej z reguły stosuje się kolejno następujący znak; od tej reguły zdarzają się jednak wyjątki:

Narzędzie nie może przypisać numeru, który został już zastosowany do istniejącej osi konstrukcyjnej. W takiej sytuacji zajęty znak zostanie pominięty, a zamiast niego użyty zostanie kolejny wolny znak.

Narzędzie pomija wszystkie znaki zdefiniowane w polu Ignoruj następujące znaki w oknach dialogowych „Preferencje osi konstrukcyjnej” i „Edytuj sekwencję osi”.

Automatyczna numeracja ma zastosowanie również w operacjach kopiowania, wklejania i powielania osi konstrukcyjnych za pomocą: polecenia Powiel (w menu Modyfikacja), przeciągania z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Option (macOS), trybów powielania dostępnych w narzędziach Odsuń (tryb: Odsuń kopię) i Przesuń (tryb: Przesuń i powiel).

Do automatycznej numeracji zastosowanie mają następujące zasady:

Wiersz

Przykłady

Przyrost numeracji dotyczy tylko skrajnego znaku po prawej stronie:

12,1a → 12.1b

01c.9 → 01c.10

Jeśli część numeracji podlegająca automatycznemu przyrostowi można interpretować jako liczbę z separatorem dziesiętnym, narzędzie zwiększy wartość dziesiętną:

A1.9 → A2.0

Liczba miejsc dziesiętnych definiuje długość ciągu znaków podlegających automatycznemu przyrostowi:

3.09 → 3.10

Znaki pisane wielką i małą literą rozpoznawane są jako odrębne bloki w etykiecie; przyrost numeracji dotyczy tylko skrajnego znaku po prawej stronie:

Ac → Ad

Az → Aaa

Ostatni znak kończący jakąkolwiek sekwencję o stałej długości (np. alfabet) zostanie zwiększony poprzez podwojenie pierwszego znaku w tej sekwencji. Wielkość liter zostanie zachowana. Ostatni podwojony znak w sekwencji o stałej długości zostanie powiększony poprzez potrojenie pierwszego znaku w tej sekwencji itd.

Rozpoznawane są następujące zestawy znaków (alfabety) o stałej długości:

Wielkie litery łacińskiego alfabetu (ASCII 65-90) i małe litery łacińskiego alfabetu (ASCII 97-122)

Wielkie i małe litery greckiego alfabetu (Unicode 0370-03FF, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością)

Znaki japońskiego alfabetu Hirakana Iroha (Unicode 3040-309F, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością)

Znaki japońskiego alfabetu Katakana Iroha (Unicode 30A1-30FB, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością)

Znaki rosyjskiego alfabetu (Unicode 0400-04FF, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością)

z → aa

Ω → AA

ZZ → AAA

Te same zasady automatycznej numeracji mają zastosowanie również w przypadku zmiany numeracji osi konstrukcyjnych.

Tworzenie sekwencji osi

Zmiana numeracji w sekwencji osi konstrukcyjnych