Automatyczna numeracja wskaźników osi
Narzędzie Oś konstrukcyjna automatycznie przypisuje kolejne numery do kolejno wstawianych osi konstrukcyjnych. W automatycznej numeracji w sekwencji alfanumerycznej z reguły stosuje się kolejno następujący znak; od tej reguły zdarzają się jednak wyjątki:
Narzędzie nie może przypisać numeru, który został już zastosowany do istniejącej osi konstrukcyjnej. W takiej sytuacji zajęty znak zostanie pominięty, a zamiast niego użyty zostanie kolejny wolny znak.
Narzędzie pomija wszystkie znaki zdefiniowane w polu Ignoruj następujące znaki w oknach dialogowych „Preferencje osi konstrukcyjnej” i „Edytuj sekwencję osi”.
Automatyczna numeracja ma zastosowanie również w operacjach kopiowania, wklejania i powielania osi konstrukcyjnych za pomocą: polecenia Powiel (w menu Modyfikacja), przeciągania z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Option (macOS), trybów powielania dostępnych w narzędziach Odsuń (tryb: Odsuń kopię) i Przesuń (tryb: Przesuń i powiel).
Do automatycznej numeracji zastosowanie mają następujące zasady:
|
Wiersz |
Przykłady |
|
Przyrost numeracji dotyczy tylko skrajnego znaku po prawej stronie: |
12,1a → 12.1b 01c.9 → 01c.10 |
|
Jeśli część numeracji podlegająca automatycznemu przyrostowi można interpretować jako liczbę z separatorem dziesiętnym, narzędzie zwiększy wartość dziesiętną: |
A1.9 → A2.0 |
|
Liczba miejsc dziesiętnych definiuje długość ciągu znaków podlegających automatycznemu przyrostowi: |
3.09 → 3.10 |
|
Znaki pisane wielką i małą literą rozpoznawane są jako odrębne bloki w etykiecie; przyrost numeracji dotyczy tylko skrajnego znaku po prawej stronie: |
Ac → Ad Az → Aaa |
|
Ostatni znak kończący jakąkolwiek sekwencję o stałej długości (np. alfabet) zostanie zwiększony poprzez podwojenie pierwszego znaku w tej sekwencji. Wielkość liter zostanie zachowana. Ostatni podwojony znak w sekwencji o stałej długości zostanie powiększony poprzez potrojenie pierwszego znaku w tej sekwencji itd. Rozpoznawane są następujące zestawy znaków (alfabety) o stałej długości: Wielkie litery łacińskiego alfabetu (ASCII 65-90) i małe litery łacińskiego alfabetu (ASCII 97-122) Wielkie i małe litery greckiego alfabetu (Unicode 0370-03FF, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością) Znaki japońskiego alfabetu Hirakana Iroha (Unicode 3040-309F, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością) Znaki japońskiego alfabetu Katakana Iroha (Unicode 30A1-30FB, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością) Znaki rosyjskiego alfabetu (Unicode 0400-04FF, z pewnymi wyjątkami i zmianą kolejnością) |
z → aa Ω → AA ZZ → AAA |
Te same zasady automatycznej numeracji mają zastosowanie również w przypadku zmiany numeracji osi konstrukcyjnych.
